Bliźniaki - 193

Szczęście mnożone przez dwa

 Kłopoty do kwadratu

 Oto co w niespodziance

 Bóg ofiarował światu

 Czasem jak dwa księżyce

 Jednym blaskiem

 Świetlone

 A czasem niezupełnie

 Jak księżyca dwie strony

 Nie wiadomo jest wtedy

 Czy bardziej się radować

 Że każdy jak całkiem inny

 Daje się rozpoznawać

 Ale tak czy inaczej gdy serce matczyne jedno

 To musi oba pomieścić

 Bo w tym jest miłości sedno

 Natomiast kiedy dziadek nie ma tych obowiązków

 Z sercem bywa rozdartym

 Do każdych jego zakątków

 Ale to rana jest słodka i zwykle wcale nie boli

 Bo dziadek ma dwa ramiona

 By oba do piersi przytulić

 Rozpieszczając swe szczęścia tu przez dwa pomnożone

 Dając im wychowanie

 Doświadczeniem wzmocnione

 Że po to są stworzone dla miłowania świata

 Właśnie w ilości podwójnej

 By ludzi ze sobą bratać

 By świecąc własnym przykładem

 Miłości siostrzanej

 Braterskiej

 Rodzicom swym życie słodziły

 Jako i dziadkowe szczęście

 A także innym dzieciom

 Przykład dobry dawały

 Przez dwa pomnożony

 Właśnie dla Boga chwały

 *

 Anusi i Stefankowi

 Moim niesamowitym wnukom bliźniakom