Bliskość - 234

Bliskość – 234

 Prawd jest na świecie tysiące

 Największa bodajże to Słońce

 Ziemia

 Księżyc

 Planety

 Gwiazdy

No i komety

 To wszystko jest oczywiste, dostrzegalne, przejrzyste

 Jednak jest prawda największa dotycząca człowieka

 Jego sensu istnienia

 Tu na planecie Ziemia

 Ona jest i istnieje w każdym z nas od pradziejów

 Kiedy to Bóg tajemniczy człowiekiem się zachwycił

 I duszą obdarzył go świętą

 Brzydotę zmieniając w piękno

 By siejąc dobro i cnotę

 Wiarę w pracę dla innych

 Odsiewając od ziarna plewy płonne i inne

 Co pożytku żadnego dla dobra ogólnego

 Wnieść nie chcą lub nie mogą

 Nurtu wszem szlachetnego

 Będące martwą odnogą

 Zachował człowieczeństwo

 By jako człowiek rozumny za czyny swe odpowiadał

 I wszelką mu daną przyrodą

 W wielkiej mądrości władał

 To wtedy ta wiedza największa co w jego duszy zawarta

 Otworzy mu drogę powrotną

 Do gwiazd

 Do przestworzy

 Do prawdy

 Jaką bez pośredników zdolny jest sam zrozumieć

 By życiem swoim kierować

 I innych dostrzegać umieć

 Bo ona jest tak blisko

 Na wyciągnięcie ręki

 Otaczająca wszystko

 Jak symfoniczne dźwięki

 Wierzcie zatem w przesłanie co uczyniło człowiekiem

 Prawie że czworonoga zrodzonego w tym świecie

 By mógł przez doskonałości nieustanne dążenie

 W najdalszy zakątek Wszechświata

 Głosić prawdy istnienie

 *