Teoria wiersza - 592
Teoria wiersza – 502
Musisz mieć coś ważnego do powiedzenia
Serce otwarte pragnieniem aby na lepsze zmieniać
I nie ważne co zmieniać
Ważne aby na lepsze
Gdziekolwiek się znajduje dla ludzi przyjazna przestrzeń
Potem wybieraj melodię co bezgłośnie
Bo w sercu
Zabrzmi jak dzwon przewodni
Prowadzący przez ścieżki
Którymi strofy twoje dążyć będą do celu
Jaki bywa dostępny
Niestety
Dla niewielu
Zadbaj też o logikę
Sens tego co chcesz mówić
By zrozumieć cię mogło bodaj najwięcej ludzi
Jako
Że bez nich wiersz twój
Może i ładnym będzie ale jako ten kur na grzędzie
Do lotu się nie zerwie
Grzebieniem się pochwali pióra w ogonie nastroszy
Ale zostanie kurakiem
Co pewnie w rosole skończy
Dbajcie więc o to poeci
By tworzyć orły – nie kury
Bo tylko z orlą myślą
Możecie wzlatać pod chmury
Skąd widać obszary świata do naprawy – budowy
Jakie poetów myślą
Trafią wszystkim do głowy
*
Wszystkim współczesnym poetom tak zwanym awangardowym
dedykuję ten wiersz